Dat is geweldig Peter, ben blij dat je weer thuis bent!
Laat even weten wanneer je weer geaclimatiseerd bent, dan kom ik langs om pannenkoeken (of iets anders)
bij je te eten en dan neem ik wel zo'n krukje mee (en misschien wat boeken ofzo, zodat je wat te lezen hebt)
Greetz,
Peter.
TMemoryLeak.Create(Nil);
Geweldig man.
Ik ben weer van de schrik van mijn vallen bekomen.
Voorlopig ben ik aan huis gekluisterd, dus het maakt mij niet uit.
In de middag komt thuiszorg mijn wonden verzorgen, en morgen komt mijn huisarts even een praatje maken, want ik heb hem genoeg te vertellen.
Dus kijk maar wanneer het jou het beste uit komt.
Grandioos dat je dat wilt doen, en ik spring een gat ik de lucht (spreekwoordelijk hè? ) als je zo'n kappers krukje op wielen hebt voor me.
BV heel veel D
Greets,
Peter. (Oh had ik maar twee benen .... Dan had ik ook tien tenen.)
Carpe Diem !
(Horatius)
Dus: ruimte maken, of groter gaan wonen als dat haalbaar is. Je zult je er tenslotte toch ook met RS moeten kunnen verplaatsen op dagen dat het niet gaat met de prothese en het met rekje niet lukt.
Trippelwerkstoel een idee voor in de keuken wellicht?
(Kun je de ET vragen.)
Bart
Dat wordt de eerste optie. Zooi wegdoen en meubels verplaatsen. Iemand nog interesse in een home trainer? Ik heb er precies tien keer op gefietst.
Trippelwerkstoel. Die benaming heb ik nog nooit gehoord. Maar als ik het goed heb heeft VideRipper er één voor me.
Wat is ET? Extraterrestrial? ET Phone home?
Carpe Diem !
(Horatius)
Wow, veel sterkte jongen...
Het is dubbel, we zijn blij dat we onze benen nog hebben, maar jaloers op je optimisme!!!
Gaan we binnenkort weer naar : 'Onder de pannen'?
Sterk eerst maar eens lekker aan en hou je haaks!
gr Anton
" De waarde van het leven is niet in geld uit te drukken "
Mijn optimisme is niets meer dan een overlevingsmethode hoor.
Ik heb ook mijn momenten. Volgens mij heb ik het al eerder gezegd.
Vanmorgen nog ben ik even stevig gedeprimeerd geweest door de realisatie dat dit alles wat me gebeurd is definitief is.
Het is niet van 'even doorbijten'. Dit blijft.
Maar dan geef ik mezelf (vanmorgen zelfs letterlijk) een klap in mijn gezicht en dan kijk ik weer vooruit.
Er is heel veel wat i niet meer kan. Naar de WC gaan is nu een avontuur.
Maar ...... er is ook nog een heleboel wat ik wel kan.
Iemand, ik weet even niet meer wie, hier heeft me al eens gezegd: "Met een rolstoel pas je ook nog achter een bureau".
En dat is ook zo.
Een pannenkoek gaat er altijd wel in.
Maar zo'n middag en avond als we toen hebben gehad heeft een bepaalde lading die het hele gebeuren tien keer zo leuk maakt dan alleen maar een pannenkoek eten.
Ik kan qua niveau in de verste verte niet tippen aan een heleboel NLDelphi leden. Maar ik vond die middag wel enorm leuk.
Greets,
Peter.
Carpe Diem !
(Horatius)
Die middag / avond gaat er dit jaar absoluut weer komen Peter! Dus bereid je maar voor
Marcel
There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)
Bookmarks